..YARIM KALAN.....
Züleyha misali kenan ilinden,
Çağırsan koşarak gelmez miydim yâr? Varlıkta,yoklukta tutup elinden, Seninle ağlayıp gülmez meydim yâr? Gönlünde bir perde,kapında kilit, Gözünde cam gibi dağılan ümit, Uğrun uğrun yaşlar döktüğün vakit, Şevkat mendiliyle silmez miydim yâr? Göğsünde ateşin,gül yüzün olsam, Gölgede güneşin,gündüzün olsam, Kılıcın,kalkanın,Yavuzun olsam, Uğrunda can verip ölmez miydim yâr? Kavuşmaya imkan olsaydı elde, Buluşabilseydik aynı emelde, Gönül ocağında bir fincan kahve, O; ‘’kırk yıllık hatır’’olmaz mıydım yar? İbrahim vedat çarpar |
selam ve saygıyla.