Seni kelimelerle tarif etmek öyle zor,
Hayatımın kaynağısın,gözlerimde fer anne.
İnanmaz san, hakikatli bütün insanlara sor,
Aklı başında herkes,benim gibi der anne.

Dünyada her canlıya Allah bir ana vermiş,
Sevgiyi ve şevkati en fazla sana vermiş,
Bir annenin çocuğu,her hükümdar,her ermiş,
Ayağının altında cennet denen yer anne.

Bu dünyanın mimarı,temeli taşında sen,
Dilimdeki dua da,gözümün yaşında sen,
Hepsine hürmetkârım,tabi en başında sen,
Başlara taç yapmaya lâyık elbet her anne.

Yıllarca,bizim için hayat ile savaştın,
En büyük zorlukları fedakârlıkla aştın,
Ücra memleketlerde,tarlalarda uğraştın,
Akıttın bizim için oluk oluk ter anne,

Ben nasıl ödeyeyim senin hakkın,emeğin?
En usta aşçılarda beceremez yemeğin,
Hizmetkârın olsam da, inan ölene değin,
Ne kadar çabalasam,sanmam ki yeter anne.

Minnettarım elbette, hürmet ile anarım,
Dünyayı yesem doymam,bir lokman la kanarım,
Benden razı olmaz san,cehennemde yanarım,
Affet eğer üzdüysem,oldum tövbekâr anne.

Bana hizmet etmekten usanmadın, yılmadın,
Kızdım darıldım sana,sen kızıp darılmadın,
Hasta oldum başımdan bir dakka ayrılmadın,
İnsanların içinde sen en fedakâr anne.

Dünyalara değişmem saçının bir telini,
Sıcak sudan soğuk suya sokma diye elini,
Sana alacağım ben, en hürmetli gelini,
Sen olmasan evlenmez,yaşardım bekâr anne.

Bil ki,yerin evimde her zaman baş köşede,
Yanında olacağım, her keder de, neşe de,
Haber saldım kıskansınlar,aya da, güneşe de,
Ne kadar dua n alsam,benim için kâr anne...

İrfan Gökdemir