KÖYÜMÜZE HASRET
Teker teker geldik köye
Kapıları açın hele Anam babamın resmini Doya doya görsem hele Anayurt yeşil köyümüz Doğup büyüdük hepsimiz Usanmadık hiçbir zaman Halâ özlemin çekeriz Döndü Sultan Hayriye siz Sadet Ayşe de hepsiniz Sıcak baba ocağında Isındınız her biriniz Şükrü’ye Niğde’den geldi Katıldı sizin kervana O da sizin gibi hasret Ana baba ocağına Evinizde toplandınız Ana babanın yurdunda Çok hasretlik giderdiniz Hala teyzenin yanında Hasret büyüdü bağrımda Olmak isterdim orada Hem yazardım hem söylerdim Dertli şiirler yanımda Bıçak kemiğe dayanır Ağlar gözüm özüm ile Tekrar buluşalım desek Gelir bir yıla dayanır Bu yıl hasret hiç gitmedi Geçen günlere elveda Sana hasret hiç bitmedi Köyde kalanlara veda. 25.09.2012 Hasan Taşdemir |
Merhaba,
Köyü unutmamışsın ya bu bana yeter genç arkadaşım.
Duyarlı yürek birleştirici düşünce insana ne güzel yakışıyor
değil mi!..
Teşekkür ederim saygılar.