COŞ BREDE DELİ GÖNÜL COŞ BRE
Coş bre de deli gönül coş bre
Kuş konmaz verimsiz olan yerlere Bahçemdeki otlar kurusa bile Bir ot kadar ferim hiç olmadı mı? Gönül kırgın ama ırak mı oldum? Bağım bahçem susuz kaldı soldurdum Kalmadı mı benim? Ahbabım dostum Dosta yakınlığım hiç olmadı mı? Didemden dökülür ahu yaşlarım Sel olur gönlümde akar coşarım Kurudu, çürüdü tüm ağaçlarım Ateşledim gönlü kül olmadı mı? Halam amcam koşum tanıdıklarım Ben ordayken hepsi dost sandıklarım Her yere kol salıp çok yaptıklarım Teker teker bunlar hiç olmadı mı? 16.01.2014 – Hasan TAŞDEMİR |
Merhaba,
Duygu ve düşünce paylaşımı ne güzel!
Teşekkür ederim saygılar.