Pejmürde Yalnızlık
Susuyorum,
Adımlarımdan hisset tedirginliğimi.. Soğuk mevsim, Ağır bi sis çökmüş benliğime.. Puslu bir yalnızlık var caddeler de, Adeta kayboluyorum her sokak başı.. Uçurum hayatlar, atlar hayalleri; Başı boş her kaldırım sahibi... Bir bank buluyorum sensizlik manzaralı, Gecenin en vakitsiz çığlarını atıyorum.. Bilmiyorum, Duymuyosun sen her kalem haykırışlarını.. Vakit ilerledikçe ıssızlaşıyor yalnızlıklar, Ve dalıyoruz bi ayrılık düşüne; Uyanmak icin çırpınıyor bedenlerimiz.. Artık ben, benden cok uzakta; Dillenmemiş her gerçek gibi.. Amansızca fısıldar seni bana... Ve sabahlardan bi haber, Susuyorum.. Sessizlik çok şey anlatıyor senden.. Sanki tunçtan yağmurlar yağıyor, Bense ıslak bi aşka şemsiye açıyorum.. Yurtsuz gecelere sahip çıkıyorum, Aydınlığa aldanıp, Karanlık sabahlara uyanıyorum... Recep Hakan Açıkel ____HKN(ı)M_____ |
kelimenin tam anlayıla mükemmel
iletişim kurmuş şair yüreğin
ne bir eksik ne bir fazla duygu yüklü
dizelerinizi beğeniyle okuyorum
kutlarım başarılarınızın devamını