VE SEN YOKSUNBaharın gülüşleri gezinir Bakışlarımda... Uzaktan gelen hızlı tren sesini, Duyar gibiyim nefesini, Özlem ve sevincim sensin. Sonra başımı kaldırdığımda, Esen rüzgar kelebek edasıyla, Güneş haykırıyor adeta, Seni bekliyorum... Uzattım ellerimi semaya, Kaybolan hayallerim. Ve sen yoksun... Düşlerim bulut olur Yığılır ıslak kanepelerde, Sevememiştin öğrenemedim, Vakit sevgi dünyasının, Son perdesinde. Yokluğunun son sireni çalıyor kalbimde, O ilk öpücüğü hatırlar gibiyim. Gözlerine bakarken, Sıcaklığın gözlerimde buğulanmıştı. Üzülerek bakıyorum şimdi mehtaba, Seni seyrediyorum... Yine dalıyorum eksik düşüncelere, Ve sen yoksun... Behçet Bük 20.3.2014 |