Sesler
sesler
pencerenin ardında çıplak ayaklarla yürüyorum zamanın dışında kimse farkında değil kanayan tabanlarımın sesler çok yakında kuru bir ağaç kovuğunda korkak bir fare yıldırımların gürültüsüne ve yağmura tutkun yüreği sesler çok uzakta güneşe gebe genelev karısı çığlık çığlığa sahtelik kimliksizlik duvarlarında sesler kafamın içinde buğulu aynadan taşan eğri büğrü yüzler sevmeye dokunmaya kıyılamayan yüzler sesler paramparça ormanların uğultusundan korkuyorsun çocukların serçe parmağıyla büyüyor içimizdeki kimsesizlik |