Sevgisiz İnsanŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Ben ağlamayı değil küfretmeyi ve eyleme dökmeyi severim.Bugün Filistin insanları için olsun ama çok öncelerde başka acılar çeken insanlar için yazılmıştı,şimdi onların olsun. Ne de olsa her zaman aynı senaryo,ezenler,ezilenler ve uzaktan seyredenler.Ezenler bile onurludur halbuki uzaktan seyredenlerin yanında.Kaldı ki ezilenler hem ezenlere hem de izleyenlere aldırmazlar.Umud edilecek pek bir şey kalmamıştır ve onlar herkesten daha iyi bilirler umud edenlerin ilk öleceğini...
Sevgisiz insan
susuz bir çöl ve kurumuş bir ağaç Sevgisiz insan gülmemiş gözlerinin içi,gülmüşse de inkar etmiş Sevgisiz insan yalnızlığın acısını bile çekmemiş,çekememiş ömrü boyunca kalabalıkmış kuru kalabalık Sevgisiz insan ölmeyi hor görmüş aşağılamış azrail yolundan çekilmiş bile bile Sevgisiz insan sivri bir iğne dinç bir gerçek gibi batmış hep kendine Sevgisiz insan her zaman “birinci tekil şahıs” Sevgisiz insan aynalardan kendinden ruhundan firari hep yalın ayak batmış zamana sivri bir iğne misali Sevgisiz insan hep yarım elma diğer yarısı hiç olmamış Sevgisiz insan insansız sevgi kırılgan Olmaz mı Sevgisiz İnsan |