KAL BİTME
Kal diyebilmek için istiyorum gitmeni,
Kalmalar yurek ister! ve ben istiyorum yüreğini... git dememi ister gibi kalmıştın sanki, kapı eşiğinde, ateş almaya gelmiş gibi. bir fincan sevgi ister gibi. oysa ben, dilenen bir çocuk misali ısrarla sevdim seni... müsadeler yürek ister, ey münasebetsizin önde gideni! kalbimi çalmadan girdin, izin istemeden sevdin beni.. "ayakta kalma buyur otur" dediğim de, sen, kararsızdın.. bu kararsızlık, aslında kara arsızlıktı.. oysa ben, her renkte sevmiştim seni.. gökyüzü, deniz mavisinde. gözlerinin yeşilinde ateşin siyahında, kefenin beyazında. ben aslında suyun renginde sevdim seni... olabildiğince renksiz! olabildiğince renkli! sen girince kalbime, ben ayakta bekliyordum.. giderkende uğurladımya seni! arkandan gözyaşı döktüm, çabuk dönersin belki! unutmuyorum: "hiç unutmayacağım seni" demiştin.. oysa ben, hatırlayabilmek için unuttum seni.. Seni unutmamı yürek ister! ama beni unutmak, yürek ister! o korkak yüreğine kal demek için istiyorum gitmeni.. severkende dinlemedin, giderkende.. oysa haykırıyorum yüreğine, kal gitme! istemiyorum artık gitmelerini, kal gitme! yüreğine armağan olsun yüreğim, kal gitme! yüreğine harman olsun yüreğim, kal bitme... Salise Erol. |