.....GEL!....
Gözlerim uykuya daldığı zaman,
Düşlerimi hayra yormak için gel, Melâlin aklımı aldığı zaman, Halimi hatrımı sormak için gel. Tecelli başkadır,teselli başka, Yetim bir virâne döner mi köşke? Sende benim gibi düşersen aşka, Yâr olup yaramı sarmak için gel. Kollarını açıp koşarmış gibi, Çağlayıp,çağlayıp,coşarmış gibi, Ruhunu bir rüya okşarmış gibi, Koynumda huzura ermek için gel. Ne zaman gölgenle kalsam bir süre, Kar yağar gözümün değdiği yere, Beyhude ömrümde yalnız bir kere, Bende nefes alıp,vermek için gel. Asude denizim,mehtâbımsın sen, Yaşama sevincim,mihrâbımsın sen, Buğdayım,harmanım,turâbımsın sen, Elele bir dünya kurmak çin gel.... İbrahim Vedat ÇARPAR |