Sen Gidince Büyüdüm Baba
Sen gidince büyüdüm baba
Bıraktığın acılarla yaşamaya devam ettim Sen varken yanından ayrılmayan dostlarımız Sen gidince yanımızdan geçmez oldular İnanması çok zor babam; O gülen gözlerinin bir daha bakmayacak olması Şefkatli kollarının beni sarmayacak olması En acısı da kızım diyecek birinin olmaması... Gittiğin gece yastığa başımı koymayı sana ihanet saydım Sen orada toprağın altındayken ben yatağımda yatamadım Ah babam öyle özlüyorum ki şimdi seni Ne kadar hoyratça harcamışız senli günleri Bilseydim o gidişin dönüşü yok Sarılmaz mıydım ayaklarına Gitme babam gitme! Bizi kime bırakıyosun? Daha sen hayattayken kendine yeni hayat seçen anneme mi? Yoksa adımızı bile hatırlamayan kardeşlerine mi? demez miydim Sen gidince büyümedim aslında Büyümek zorunda kaldım baba.. |
O yüzden sizi çok iyi anlıyorum değerli dost.
Şiiriniz yürek parçalayan, istemesede insanın gözlerini dolduran cinsten bir eserdi.
Kutluyorum. size hayatta başarılar diliyorum.