Çocukken
ÇOCUKKEN...
Çocukken... Hani çok ufakken... Senin,sevda sevda bakan gözlerin Benimse seni gördüğümde anlamsızlaşan sözlerim vardı... Allah’tan kimse görmedi o gözleri ve kimse duymadı dediklerimi, Yoksa utanırdım,yüzüm kızarırdı… Çocuk gibi... Çocuktum gerçekten bu sevdaya düştüğümde, Bu sevda uğruna ben… Şekerlerimden vazgeçmiştim, Sevseydin beni… Bırakmasaydın odamda tek… Ben.. Çocukken… Sen bilmiyordun ama… O çok sevdiğim kuklamı vermeye hazırdım, Yanında,çocuk kalbimi... Ve senelerimi... |
Şakadan geçiyor Gayet Güzel şiirinizi kutluyorum