SEVDANIN ÖLÜSÜ MOR SANDIKLARDAMadem utanmadın harcadın canı Alnında ki teri silmeden evvel Bastır ciğerime durdur bu kanı Kül bas yarama yar ölmeden evvel. Yüzüme çaldığın bu kara aşkı Siliver yüzümden kalmasın izi Layık gördün maden ayrılık meşki Çalmasın içimde senden bu sazı. . Dur gitme demem ki telaş etme sen İçimin yangını yüzüme vurur Bu kızıllık kalsın yüzde istersen Bilirsin zamanla çiçek de kurur. Çoraktır iklimim eskiden beri Biraz yağmur olup yağsam ne olur Aşk biter elbette bulunmaz yeri Ciğer nefes diye ayrılık solur.. Kurur be yar kurur ten ayaz dadır Dilekleri ölmüş ağaca döndüm Bu gönül Allah’a hep niyaz dadır Koca bir yangındım sonunda söndüm. Her kuş zamanında yuvadan uçar Sevgisiz kalır da hüzüne vurur Nerde kartal görse canıyla kaçar İlk gördüğü dalda sessizce durur. Şimdi bende artık yuvasız kuşum Korkuyla titreyip özlem tüterim Sırtım yere geldi yenildim tuş’um Anne kokusuna hasret biterim. Körpe bir bebeğin kokusu bende Bu aşkı beledim al kundaklara İhanet kokusu kokan o ten de Sevdayı gömerken mor sandıklara. Ayvazım DENİZ |
Bu aşkı beledim al kundaklara
İhanet kokusu kokan o ten de
Sevdayı gömerken mor sandıklara.
Son noktayı her zaman vuruyor kaleminiz Denizim tebriklerimle.