Uhdeli Bir Yalnızlık HayatAğaçları ve çiçekleri küle dönüşen uzak köylerde Unutulan sevinçlerin gülle öpüştüğü menzillerde Bütün zehirlerin kendini inkâr ettiği denklemlerle Arsız bir bozgunun artığı olur hayat, düşünüşlerle Bizimdi oysa bütün evren, düşler onarılmaz kayıptı Sandıkta lavanta kokusuydu hayat, ağlamak ayıptı Düğünlerimiz sığmazdı gecelere, damat kıza yanıktı Aşka susamışlığımızdı hayat, cennet kıymetsiz artıktı Önce ellerimiz üşüdü, sığındık asil geçmişimize imanla Örselendik, unutturuldu kahramanlık türküleri zamanla Hangi siperdi vurulduğumuz! Fatihasız andımız dudakta Kendi içimize kapandık biz, tutunduk mesnetsiz yalanlara Saatler firarda, hangi öykünün damarında kayıp benliğimiz Aşınan yollarca intizarlıyız, boş trenlerde hazin bir gölgeyiz Adımlarımızda uhdeli bir yalnızlık hayat, ne çok kıymetsiziz Unutuldu duçarlığımız ah! Haramiler devrinde sanki köleyiz Yalın davalar birikti gönüllerde, ölüm utanıyor şimdi ününden Yüreğimiz kanıyor her an, kaygılar kurtulamıyor kendi şerrinden Hüzzam yakarılarda akıbetimiz, kavgada mertlik çok ah! Eskiden Dört yanımız zindan, acılar kıyam bir film olmuş biz istemeden Selahattin YETGİN |