artık sebep kalmaz
çarpması için kalbin
neyi değiştirir çalışsa
durmaksızın beyin
sen yoksan
uzaksan morimor

çatışmamalı gayrı kendisiyle
tutuklayıp tutuklayıp
azad ettiğim soluk
ışıltım ol
aydınlat beni gel
tut hayatımı sarıl köklerime morimor

bir akrep ile aslanlar mı yorgun
cadılar bayramına
sosyetenin baldırı çıplak aşitelerini
taşıyan şilep misali muamma...

tek kördüğüm
kapayıp gözlerimin bacasını
şimdi kırmzı turuncu ve sarı
şimdi ekim
krizantem zamanı morimor

kan damıtan füruzenin
parlayıp sönen hayat kadehinden
damarlarıma boşalan yakamoz
sol uma yoldaş
ruhuma arkadaş olasın morimor

gülüşlerinin gölgesi
içim içim içime yürüyor
yuva kurmuş sesin hücreme
karalılıkla örülmüş bir ihtilal bu
senin adına konuşuyorum morimor

_yokluğunun kalabalığına
karşı gelecek cennetim yok! _

30.10.2008

metris günlüğü