KADIN
Sevda dolu ilk insan Hava anayla bildi
Cennetlerde yaşarken garazsız çok sevildi Ruhuyla bedeniyle ondan ayrı değildi Adem babaya konan iki göz idi kadın. Berrak sular misali bu dünyaya getiren Şefkatle kucaklayıp ağaç gibi yetiren Gelecek nesillere bir müjdeyle götüren İçi ışıkla yanan gönül eriydi kadın. Sendeki hazineyi arayıp bulmak lazım Yanlış kapı çalarsam çekilmez olur nazım Hiçbir kula eziyet etmemektir niyazım Fikrimizle durulan gerçek periydi kadın. Beraber yürüyünce mağrurlanarak azdık Anlık sahiplenmeye koca bir destan yazdık Biz yarattık sanarak sokağa mezar kazdık Esarete can sunan aşk eseriydi kadın. Ekmesini bilene bereketin tarlası Baş üstünde taşımak yiğitliğin alâsı Erbabına yücede serin anzer yaylası Hissettikçe duyulan arzın kalbiydi kadın. Hem harsın hem de karsın tende latif bir yarsın Ağlayıp gülerken de yanımızda sen varsın Acze düşen halimi kim merhametle sarsın? Beni benimle anan dostun piriydi kadın. 03.03.2014 Ahmet Çelik Ceyhan |