BİR YUSUF MASALI
Kurtuldun ya cahilden, sevinirsin artık
Kapatmana gerek yok açık tut sayfanı Bir arayış çırpınıştı, belki bir anlık Bundan sonra üzülmezsin yorma kafanı! Beni en çok üzen kurduğun cümlede Bir musibet hayırlı deyip, yaptığın eylem! Hep içime atmıştım, saygımdan gene de Doğrudan söyleseydin, olmazdı gailem. Aynı telden çalanların duygusal bağı Kuvvetlenir zamanla dönüşür sevgiye İki dosta siper oldu örümcek ağı Lisanen çekti perde, Allah diye diye! Cahilem ne bilem kelam etmeyi Biz yanına yakışmayız öğretmenim Dam da deve aranmaz, mâkam gütmeyi! Tâcı tahtı yere gömdük öğretmenim Unutma; seni senden alacak değildim Buna gücüm yetmez ki; biliyorsun sen Ben, beni tanıyamadım, kendim değildim Fakat her vesileyle kırıyorsun sen. Duygular ağırlaştı diller çözüldü İçinden çıkılmaza gidiyor yollar Bu sevgi bu duygu sensiz gömüldü Yüreğim de bir ateş içim kan ağlar Doğrusu böyleydi en başından ama Neden böyle uzadı çıktı doruğa! Kalbime hançer oldu, sapladığın kama Nefes alamıyorum, kaldım soluk soluğa Bilmiyorum okur musun benim sayfamı Nasıl toparlarım bilmem, dağınık kafamı Hayatın içinde bulduk, duygu ritmini Güzellik, boy pos endam öldürür adamı! Ama susmalıyım kendime! Söyleme dilim Her şeyi içime atmalıyım, O’kor da kalsın Bu duygu fırtınası yaşayan, zavallı halim Çatırdıyor iskele, Gönül ne yapsın! Gayri unutmak derim ama yapamam Ne yapsam gitmiyor hayalin bende! Bundan sonra resmine de bakamam Sen kaldın kendinle, benim aklım sende Artık böyle yazacağım ahkâm keserek! Gözlerinden hızla geçip, kalbe inerek Ulu orta konuşarak, söylüyordum sana Sen de bana inandın! Gönül vererek Hayır! Duygular sahihti, ama ölçülü Belli etsem de geçemem, tabii ki eyleme! Ey! Babasının didarı, pek sevgili gülü Ben yıkıcı değilim, giremem mahreme Yollar kesişirmi bilmem,belki kim bilir Salisen ne olacak neler kim bilir Sen ister inan bana, ister inanma Tek bildiğim kader, Onu da Allah bilir. Ulu orta ahkâm değil, yaşadığım ânı İçimden geldiği gibi, paylaştığım anı Bende hatalıydım süreçte, dediğin ânı Sende buna dâhildin, soluklandığın anı. Doğru bir karara vardın, yanlış resimde Gözlerine bakmadan, söylemem derdin! Yere bakan gözlerinle, demesine dedin de Yüzüme bile bakamadan, kararı sen verdin. Hani olmaz benim ki ya; bir ümit işte! Arayıp sorar mı diye, gözüm yollarda İnsan ağlarmış haline: geliş ve gidişte! Bir yusuf masalı anlattım, kalbim firarda. Yusuf Erdoğan |