KIRILIR GÜLÜŞÜN
Ne bir martı kanadı vurur ensemden,ne boş bir haykırış...
belkide suskun kaldı ölüler , belki de boş bir varış bizimkisi ... Üçlediğin zaman sigaranı, üçlediğin zaman kafanı ... flu hoşluklar konar düşlerine, herkes birden adam oluverir, herkes birden gidiverir. Bardaktakı rakı siler göz yaşını gözyaşına kavun iyi gelir. vapurdaki dümen kırılır, kırılır vazo, kırılır gülüşün . Sevdalinka ya da bir sergüzeşt kışta ,güzde... budur dediğimiz her bakışta ölçtüğümüz, her karışta ya da varışta tebessüme pus Uçan balonlara bağladığımız birkaç yırtık kofluk, güneş bozuk ... bu nasıl bir loşluk bulutlarda ürkeklik ve namertlik. Bile bile bazen düşlerdeki -ha- demelerimiz... yüreksiz hademelerin pis koridorlarındaki paspaslar çocuklar kadar temiz değil Deliliğinde aşkın, narsist egosu tırmalar bacaklarını ve kofluk çöker morluk içinde kalıverir eleverir hatta satıverir . Beklide bitiverir şiir anlamdıralamaz imgeler tartısız. |
Tebriklerim siire, yureginize.
Selam saygimla..
nezahat kaya tarafından 3/6/2014 10:08:42 PM zamanında düzenlenmiştir.