SERÇE PARMAĞIM
tut elimden
serçe parmağım da olsa tut yoruldum savrulurken rüzgarın soluğunda yağmurda ıslanan bir sokak kedisi gibi titreyip üşümekten yalnızlığıma kalıp ayak izlerimi takip etmekten tükenen hayallerin ardından bakıp gölgeme sığınmaktan yoruldum takatim yok yeniden mücadeleye bildiklerim beni korkutuyor bilmediğim iklimler se ürkütüyor sıcak bir avuca hasretken elim bir diğerini kucaklamak yoruyor y o r u l d u m peşimde uzun ince yağmurlar dolaştı hep vakit çok geç olmadan tut elimden t u t sustur şu sağanağı acıyan yanımı avut tut elimden serçe parmağım da olsa tut ferhan erdoğan 05.03.2014 |
yüreğine sağlık
severek okudum