ÖZLEDİM

Ey koca çınarım.
Bırakıp gittin beni.
Susuyorum!
Bir ben bilirim kendimi,
bir beni anlayan sen
Ne çok konuşmak isterdim bir bilsen?
Sus pus oldu dilim.
İçimdeki fırtınalar diner mi şimdi?
Yoksun sen!
Ya özlemini içime sunduğum zehir?
Sanadır tüm şiirlerim!
Tüm isyanlarım!
Kahır mektuplarımsa sensizlikteki banadır.
Sen ey koca çınarım.
Yol bilmezim.
Dokunur telime mızrabın
Her vuruş anlatır kendini

Ya benim dokunamadığım ellerim,
hangi tele dokunur?
Nasıl anlatır acıyan yanımı?

Ölüm olmadıkça kapanmaz bu yara!
Cezamsa çekiyor işte haslete mahkûm olmuş yüreğim!
Sen yoktun habersizce çekip gitmiştin.
Dönmeyecektin biliyorum.

Ama ben;
Varmışsın gibi her anımda hayelinle yaşadım.
Sen ebedi uykundaydın.
Ne bir selam, ne de mektupların gelmezdi,
gelemezdi bana.
Ölmemiş saydım!
Bir gün gelecekmişsin gibi!
Sen benim ulaşamadığım dünyamdın.
Hayatımdın, yeri geldiğinde aşkım, yaşam kaynağım.
Her adımda beni koruyan gölgem gibi!
Seni unutmadım, unutamıyorum.
Her baktığım yer sen olmuş sanki
Hayalimde
Bilmeceydin
Hangi tarafa koysam, bir yanım eksik şimdi!

’ÖZLEDİM ’
Sensizliği değil, senle kaybolmayı,

Senle olmayan hayatı değil,
Görmediğim seni ÖZLEDİM!

Tavana yansıyan silüetinle konuşuyorum.
Sen olmasan da dertleşiyorum, anlatıyorum.
Eski gazete kupürlerinden köprü yaptım.
Uzat elini tut n’lur beni.
Düşlerimden düşmeyeyim.
Güvenemem kimselere,
Ey koca çınarım.
Sen gibi kimse tutmaz elimi,
sen gibi yanmazlar bana.
Bitince işleri salarlar boşluğa!
Sen gibi sevmezler, yakarlar alev alev!

’ÖZLEDİM ’
Sensizliği değil
Senle kaybolmayı ÖZLEDİM


.




Kelime hatalarımdan dolayı yardımın esirgemeyen hüma Hocama teşekkür ederim ..

























.














[