AYAĞIMA TAKILIYOR YALNIZLIKBalkondaki çiçeklerimin üzerine birazdan Karanlık inecek Gecenin hüznü nazlı nazlı yaklaşacak yanına Göremeyeceğim renklerini sardunyaların Hepsi siyaha bürünecek, sarısı beyazı, kırmızı Hepsi aynı renk. Yarasalar geçecek gözlerimin önünden Yalnızlığım gibi kirpiklerime asılı kalacaklar yeniden Ve ağlamamak için dudaklarımı ısıracağım Kanayacak harf harf cümleler. Karşı evlerin ışıkları yanmaya başlayacak Telaşla çekilecek perdeler Arkasında kalacak mutlu ve mutsuz yüzler Sabaha karşı unutulacak mı dertler? Engel olamadığım u/mutsuzluklara sitem edeceğim Boğazıma yumruk olan isyanımı öksüreceğim Boğulurcasına, Şımarık çocuk gibi eteğimden tutan yalnızlığımdan Kaçıp kurtulacağım Ayağıma dolanan şansızlığımla savaşacağım ve Elimi bırakıp, Dönmemek üzere uzaklaşacağım kendimden. Yalnızlığımın gölgesi vuracak cama Nefesimi tutup tuvaldeki model olacağım Uzun uzadıya seyredeceğim kendimi hayranlıkla Kusursuz yalnızlığımı beğeneceğim ukalaca Yüz ifadelerim ay ışığından saklayıp Derin çizgilerime gömülüceğim yıllardan kaçarak Ayağıma takılırken yalnızlık Üstüne basıp uzaklaşacağım koşarak. Kendi dünyama çekileceğim suskunluklarım yanımda Gerçeklerim karşılayacak merasimle kapıda Ve yüzleşeceğim her şey sus pus Mavi hayallerimin uyku saati yaklaşacak yavaş yavaş Göz kapakları ağır. Bu gecede erkenciler Beni tek bırakıp yine köşelerine gidecekler . Masada duran muma takılacak gözlerim Fersiz sönmek üzere . Ay’ın önünde kümelenmiş yine bulutlar Yıldızlar yok Dileklerimi erteleyeceğim başka gecelere. ‘’Balkondaki sardunyalarımın üzerine karanlık düşecek bu gecede Hepsi de yalnızlığım gibi aynı renkte’’ Şiirime Ses olan ÜNALAN hocama, çok teşekkürler Gamze YAĞMUR |
Tebriklerimle...