NEZARETİNDE YALNIZLIĞIN...
Bir çiy tanesi
Dokunduğunda kaybolan. Yürek burkan bir hikâye Her dinlediğimde gözlerimi dolduran. Sonsuz bir hüzün belki de Git gide depreşen bağrımda. Sessiz bir çığlık Boş duvarlardan bana yansıyan. Ne ilk ne de son Umulmadık bir anda Bastıran bir sağanak Her daim ıslatan. Olmuyor işte, olmadı da; Oynayamadım gitti ömrüm boyunca. Ne sıcak ne de soğuk Asla sorma Sorma neden diye… İçine düştüğüm yanılgıyı Gizlemek kaygısı belki de. Ne öncesi ne sonrası Bil ki bendeki hayat kaygısı; Nezaretinde yalnızlığın Eşliğinde sessiz hıçkırıkların. Kim bilir; Belki de sonun başlangıcı. |