ve ansızın gelir mutluluk !!
ben yorgunum
ve hep yorgun olacağım. adına şiirler büyüttüğüm kadın; çıkıp gelmeyecek misin köşelerden ansızın ? ben acıklı bir fonun ağıt faslında, solgun düşler biriktirip, tutsak edeceğim yüreğimin aralık ayazına. kim bilir hayatın nisan yağmurlarında yeniden tazelenir belki yüreklerde. ağustos ortalarının ikindi sıcaklığında çınar gölgelerinde özlerim en çok dizlerini, ne zaman yağmur yağsa; saçların gelir aklıma ahh ! özlemek bu kadar kötü değildi senden önce ve kavuşmak hiç bu kadar mühim olmamıştı hiç kimseyle. toprak damlı evlerin tandırlarında sıcacık umutlar çıkarır elleri nasırlı kadınlar. ve ansızın gelir mutluluk en sıcak haliyle önüne... |