TUT GÜNEŞİ
Tut güneşi acıtma değme canlara
Yüreğime dokunan yorgun kanatlara Acıyan yüreğimden damlayan kanlara Ne hüzün çöktü ne güneş doğdu bana Bir ümit vardı içimde goncası açardı Hazan değdi sevgiye yaprağı sarardı Bir türlü bulamadığım,kayıp bir sırdı Ne hüzün çöktü ne güneş doğdu bana Beyti makdustaki muhabbet aşkına Sazın telinden düşen kan döndü taşkına Gönül kül bağladı el ayak döndü şaşkına ne hüzün çöktü ne güneş doğdu bana Çalma benim gönlümü vurma ateş oduna Delik deşik olmuşken yabancıların yadına Değme tabip değme ilacın ver koyma yarına Ne hüzün çöktü ne güneş doğdu bana |