0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
937
Okunma
Hep ağır gelmişti; aylardan şubat,
Taşıyamayacağım hüzünleriyle,
Yetinemediğim sevinçleriyle;
Yaşayamayacağım günleriyle,
Peyda olmuştu hayat,
Peyda olmuştu tahribat.
Kadınları hep güzeldi bu ayın,
Aşkı yaklaştırmayacak kadar sıcak,
Mevsimlerden kış:
Ve bak yine kar yağmayacak,
Tadı yerinde olmayacak;
Titremeler olmadan, çayın.
Ayazda ki sarhoşlar içkilerinden sıkılmayacak,
Ne yazık ki; içkileri onları ısıtmayacak,
Şubatın sahte yazları bitmeyecek,
Uyduruktan günler, uyduruktan gülüşler;
’Son bir kez’ denip tükenmeyen rüküşler,
Ve ay, şubat olduğundan mıdır bilinmez,
Sıkıntılar ’es’ vermeyecek.
