Şubat
Hep ağır gelmişti; aylardan şubat,
Taşıyamayacağım hüzünleriyle, Yetinemediğim sevinçleriyle; Yaşayamayacağım günleriyle, Peyda olmuştu hayat, Peyda olmuştu tahribat. Kadınları hep güzeldi bu ayın, Aşkı yaklaştırmayacak kadar sıcak, Mevsimlerden kış: Ve bak yine kar yağmayacak, Tadı yerinde olmayacak; Titremeler olmadan, çayın. Ayazda ki sarhoşlar içkilerinden sıkılmayacak, Ne yazık ki; içkileri onları ısıtmayacak, Şubatın sahte yazları bitmeyecek, Uyduruktan günler, uyduruktan gülüşler; ’Son bir kez’ denip tükenmeyen rüküşler, Ve ay, şubat olduğundan mıdır bilinmez, Sıkıntılar ’es’ vermeyecek. |