I-
Unutulmuşluğumla demleyip
yaralarımın en derin kabuklarını
içiyordum ;
tabağın kenarına iliştirdiğim
yutkunması zor sözlerinle.

sus payı bıraktığın dilimde
bin yangın tutuşuyordu
faili sen yitirilmişliklerin, közüyle.

Sağa sola
devrilen yorgunluğum oluyordun
yürek derinliğimde başlayan telaşla.
Başım toprağa bakarken
bir cüssemlik çukur kazıyordum gözlerimle.

bileklerimle taşıyamadığım , bedenimin ağırlığıyla
duruyordum bu kez Dua ’ya
ayak uçlarıma düşen ,ölümün boşluğunda.


Sendeleyen nefesimde yükseliyordu sesin .
Kaybettiğim hafızamın koridorlarından duyuluyordu
yankılar .

- A ş k Ö l m e l i ! diyordun,
ellerin boğazımda.




II-
Hiç gelmemiş birini sayıklıyorken us’umda
vazgeçmeye meyilli olmayan
ruhumun çizgileri derinleşiyordu
o vakit.


Toprak kokan yanımdan tutmanı beklerken
usulca öpmeni dilerken ,sevdalı yanınla
içimin kırgın çocuğu
yeniliyordu
yokluğunun imtihanıyla.



Gölgende ışıldayan gözlerim
can çekişiyordu artık ,
çektiğin kapı kolunun,boş kuyularında.
Terleyen avuçlarımın arasında sıkışan kalemle
Alnının ortasından vuruluyordu bir şiir daha
intihar ediyordu ,
aşkla giydirdiğim, çıplak dizelerim.


çırası yanmamış geçmiş
düş’ü kurulan zaman
yitiriliyordu
son defa.


~~~~

Elysa