Ben Sende MülteciyimVahşetin rengiyle kazıdım Us’uma Tanrımın gün/ahlarını ins/anca Sev,düş/ün,yaşa ve öl dediğinde Gülbahar vaktinde sonba/harları yaşadım Zaferin gardiyanı gibi Sen uzaklardaki kadın Yüreğime sıktığın kur/şunlar senin Ve ben sende mülteciyim İstanbul ruhuma ağlıyor h/içkırıklarla Hasretlerimi azat ettim dudaklardan İdamlık duvarlar altında Teğet geçti ölüm Tarihin kitabesinde k/azılı mülteciyim Benden yüzünü çevirip döndüğünde Güneşte ç/ekip gidiyor soluklarını Nolur üşütme bedenimi sensiz Nasıl olsa mülteciyim işte ___________________________________________İrfan karabuluT |
Yüreğine sağlık;
Kalemin susmasın
_______________________________________Saygılar