SOLUMAKTA YÜREKLER
Düğmelerini cömertçe çözmekte gün
Sevdalar da inadına inat misilleme de örmekte ipliklerini gönüllerden gönlüne Ne nehirler fışkırıyor gülücüğünden alabildiğine şelale şelale Ne güvercinler çeşit çeşit ne serçe sürüleri ürkek ürkekler besleniyorlar yanaklarında Ve kanat çırpışları ferahça Bir orman soluması gibi yürekler !!!! ulaşabilmek için olduğun yere kanatları olmalı insanın yıldız kuyruklarından .. acımadan serptiler hüznü nicedir ardımızda bırakıldı yıldızların tadı Her şey imkansız,müşkül. Yok artık yaşama sevinci. Pencereni aç ,kalk hadi Bak; menekşeler takmış mor mor saçlarına gece Sen ; boynu bükük bir sözcük gibi saplanmaktasın yorgun yüreklere... Sokaklar çığlık atıyor bir karanfilin göbeğinde Bir balaban kuş gibi yürekler çırpınıyor seninle göğüs kafeslerinde !!! |