SOKAK ÇOCUĞU
Sokak çocuğu
sokakların çocuğu
ıslanmış yağmurda, karda
ıslanmış elleri
ıslanmış küçücük başı
tir tir titrer
soğuktur, üşümüştür
biraz sonra akşam olacak
oysaki; yoktur kalacak bir yeri
yoktur gidecek bir evi
yoktur, başını okşayacak bir el
yoktur, bir sıcak ana kucağı
sıcak bir ocak başı
yoktur, yumuşacık bir yatak
işin en kötü tarafı
ümidide yok, yarından
yok bir beklentisi gelecekten
oysaki; gördüğü diğer çocuklar
onlar, yağmur suyunda ellerini yıkar,
oyun oynar
onlarda ıslanır, ama
birazdan çağırır anaları
haydi çocuğum yeter
yeter artık eve gel, üşürsün
bak hava soğudu, hasta olursun
gel çocuğum gelde üstünü beğiştir
bak çorba yaptım, İÇ SICAK SICAK.
alimışık16022014



Yüreğine sağlık hocam toplumsal bir yara .....Sokağın çocuğu olmaz hocam onlar bizim geleçeğimiz ama biz onları sokağa atmışız
_______________________Yüreğine sağlık ;Selamlar

aynı anlarda aynı duyguları yazan ikinci bir kişiyi görmek hoşuma gitti...tebrikler..
Süleyman ağlıyordu
Bir gece yarısında
Bir şehir parkında
Çaresizliğin tam ortasında
Süleyman ağlıyordu
Sülayman açtı
Süleyman üşüyordu
Bunu kimse bilmiyordu
Kimse görmuyordu o'nu
Henüz on üç yaşında bir çocuktu
Annesi, babası ve bir evi yoktu
Sokaklarda yaşıyordu
Yada yaşamaya çalışıyordu
Ve yavaş yavaş ölüyordu süleyman..
Kar yağıyordu üzerine
Süleyman umursamıyodu artık
Mutlu sonu hissedlyordu
Kurtuluş vakti yaklaşıyordu
Gözleri kapanıyordu ağır ağır
Ve süleyman son kez,
sokak lambası ışığında
yağan kara bakıyordu.
Sabah polis buluyordu cesedinl
Süleymanın yüzü gülüyordu
insanlar toplanıyordu başına
artık görüyorlardı o'nu
ve insanlara nispet yaparcasına
süleymanın yüzü gülüyordu....