biatŞiir yazmaya kalktım ugruna, Birde baktım her kelimeye acı sızıyor.. Bir kelime, bir cümle hatta ünlemde bile, kahrolası yokluğun kalemleri kırıyor.. Deftere çizdiğim her manasız karalama "an" sonrası yüzün gözün oluyor.. Eey sevgili..! Eey mabet..! Eey yaar..!! Seni mevladan sonra, kendimden önce sevmişim.. Acaba çokmu günah oluyor.. |