HER ŞEY KADERPencereme vurur yağmur damlası Adını çizerim buğulu cama Yok olup giderken sevda cümlesi Bu gönlü gark eder derin bir gama Yangından kurtulmuş bir kuşum şimdi Nefesi dar eden söyle o kimdi? Kimliği belirsiz bir şehir için Umudu asmıştım giriş yerine Gerçek dökülmeli kaçmalar niçin Nasılsa nakşetti yara derine Saklanmak korkaklık ortaya çıktım Kadındı adım ya tabuyu yıktım. Sevmiştim gerçekten karşılık yoktu Çekildim kenara hayata küstüm Etrafa baktım ki ben gibi çoktu Bir süre sessizce yalnızca sustum Halbuki kısaydı hayat oyunu İçmeliydim bende yaşam suyunu. Vurdum yüreğimi bu kez elimle Hadi ordan dedim keyfince yaşa Gücüm yetmeyene yettim dilimle Bu kez sevda için tutmadım maşa Elimde olmadan elbet üzüldüm Aşk yerine gözden yaşla süzüldüm. Pes etmedim ama hayata güldüm Savaştım ömrümce ayakta dimdik Ben gerçek sevene aslında güldüm Ezip geçenlere sormalı kimdik Sen de ben de kuluz be hey şaşkın zat Olan yazılmıştır öğrendim bizzat. Ayvazım DENİZ |