ÇOCUK
Kimler nasıl dayanır bu acıya bilmem
İnsanlar ne zaman çıkarır maskelerini .. Hayat kısa dedikçe uzayıp gitti bütün ayrılıklar Çoğaldı vedalar Çalınan umutlar Kazılan yaralar .. Tahammül edesim yok dünyaya, Sözde demokrasiye Hoş yok başka bir seçeneğimde.. Sanarsınki ben evimde mutlu sen huzurlu Bütün çocukların karnı tok .. Sanarsınki Rojavada, Roboskide , Caddelerde Sokaklarda Kimi kendi evinde son soğan kokusuyla Kimi minik bir yüreğin nemli bakışları önünde katledilmedi Somalide fazla kavrulmuş umut çocukları Susuz ekmedi hayallerini ölüm kokan kurak toprağa .. Halbuki çocukların dudağından düşen bütün ’ecek’ ler intahar etmişti .. Bir ikindi vakti.. Yalın ayak koştu bütün hayaller Sınırlardan Onlarda biliyordu az sonra düşecek bir bombayla son hayaller olacaklarını .. |