YÜREĞE KONAN
Ne dağıtır, söyle, ne dağıtır
Başımdan gitmek bilmeyen şu efkârı. Neşeli bir şarkı mı Ara ara aşktan dem vuran. Belki de masum bir buse Kalbi lime lime eden. Vur patlasın, çal oynasın Anlamam ki ben O ahenkli şarkılardan. Biraz da hüzün olmalı içinde Biraz efkâr biraz neşe. İçin için yanarım Hüzün damlarken Piyanonun o asil tuşlarından Kıyar mısın o inci tanelerine Bir damla yaş olsa da Kim bilir Neler neler saklıdır içinde. Ne ağla Ne de kanasın kalbin Yeter ki; Kelebeğin ömrü kadar Kısa olmamalı hissettiklerin. Başka bir mevsim Başka bir zaman Bilinmedik bir anda Yüreğe konan… Ta karanlık bir dehlizden çıkıp Şimdilerde fersah fersah yol alan. Diller lal Bir o kadar Ürkek ve kırılgan. |