Rahatsız olduğu halde,tedavi olmak için çaba sarf etmeyen,anne ve baba sözü dinlemeyip,arkadaş sözü dinleyen,Hastanede tedavi ettirmek için çırpınan babasına cephe alan,gece sabaha kadar kendi uyumadığı halde,ailesinide uyutmayan ve nöbet bekleten ,bir işe girip çalışıp hayatını düzene sokmayan bir dostumun çocuğunun ailesine çektirdikleri konu edilmiştir.düzelmesi umuduyla...saygılar...

Kaf dağı ardında ,huzur saklanır,
Dertler her gün birbirine eklenir,
Cezayı çekmeden,gönül aklanır,
Huzursuzluk,kıtalarda geziyor...


Gezer aramızda, iblis belası,
Belli etmez kaynar,çile çorbası,
Kimisi az,kimi derin yarası,
Huzura hasrettir,bekler yolunu..


Dikenlidir,gönüllerin arası,
Uyku haram olur,gece yarısı,
Kangren olmuş,dinmiyor hiç yarası,
Seherlere kadar işkencede ruh!



Kimisi imtihanı yavaş çeker,
Sevgi tohumunu, durmadan eker,
Baba yapar,evlat peşinden yıkar,
Ya ! Rab’bi!zor şeyle imtihan etme...


Gece yarısında nöbet yerinde,
Yapılacak bir şey yoktur,elinde,
Siyah tablo çiziliyor,önünde,
Ya ! sabır diyerek geçer günleri...



Duygu bozukluğu,ayyuka çıkmış,
Şifayı aramaz,Dünya’dan bıkmış,
Herkese çektirmiş,kendide çekmiş,
Çıkış yolu ihsan eyle Allah’ım.......


Pembe rüyalarla,ruhunu bozmuş,
Nasihat almıyor,kuytuda gezmiş,
Güzel duyguları,ayakla ezmiş,
Sonu hayırlımı!çözümsüz denklem....

16.01.2008 Bursa