KARANLIK
Karanlık sinsiydi, karanlık kirli.
Görmemişlikler zifiride gizli. Kara bir bakış karanlık kadar feci. Bakmayı bilmeyenin karanlığı kendisiydi. Karanlık sessizlikti, karanlık endişeli. Bilinmeyenlerin görkemli evi, Hep aratır gölgendeki pençeyi. Karanlık konuşmayı bilenin dilsizliği. İçerdi kara geceler masumiyetleri. Bir karganın duyulunca tiz sesi, Yırtılır yerin göğün perdesi. Karanlık gündüz hissetmeyenin iç sesi. |
Şiirlerinizde derinlik var... hissiyata dair... bu, okuduğum ikinci eseriniz.
Sağlıkla kal... Selâmımla.
kadiryeter