YALNİZ İNSANgece çekilirken üstüme sessizce usulca sokulur yalnızlık yüreğime üşürüm derinden derine gece gece değil sanki işkence yalnız bırakmaz benı yıldızar ay arada hatrımı sorar gelır sohpet eder baykuşlar herkesın gunu bıter benımkı baslar arada huzunlenır ağlarım yaralarımı tuzla sararım hic birşeye değil de gecıp gıden ömrüme yanarım DURSUN DURUKAN |