KÖMEN DENİZİMOkşayan vuruşlarıyla dalgalarının Ortasında bir sevi teknesiyim Martıların, yunusların alkışa durduğu Mor bir sessizlik içinde yelken açtım Mavine derinliklerine kömen denizimde Boranlar koptu sonraları, gök denize abandı Çevrikler birbiri ardına ölümcül birer kargı Yelkenlerim darmadağın, yelkenlim paramparça Dümensiz pusulasız yönsüz yörüngesiz Kara tinler sarmalında göksular, amansız... Kırlangıçların, martıların göçmü etti Derinlere mi çekildi yunusların Hani, yakamozlar sularını tutardı Toluyla kucaklaşırdı tolunay Dalgar dalgar göz kırpardın sevecenlere Ah, kömen denizim Bengisularından yudum yudum emdiğim Ürpertirken kasırgaların, neden korkutuyor boranların? Ey mavi derinliğim Hırçın kimileyin, kırılgan gökçe ereğim Dönüşü olsaydı yörüngenden Sularına yelken açarmıydım? Koyver, boğsun beni bun’ların Yüreğime demirlesin isterse utkuların çakın çakın Seni yaşarım yine de, yükselerek kimileyin Gömülerek mor derinliklerine kimileyin de... Hangi sözcükler burar yüreğini Ve hangi burkanlar, tufanlar koparır seni benden Ah görklü denizim Ak köpüklü sularına belendiğim Onay ver, el ver, kılavuzum ol Ya kıyılarında sevimi sunayım, kırlangıç şölenince Yada, yitip gideyim gizemli derinliklerinde Kömen denizimde KÖMEN-Haydar Okur ALKIŞ: iyi dilek, dua--(KARGIŞ: beddua) KÖMEN: hayal--(KÜZEK: serap) ÇEVRİK: girdap, anafor TOLUY: okyanus TOLUNAY: dolunay DALGAR:ışığın anlık şavkıyarak yitmesi BENGİSU: hayat suyu, ab-ı hayat BUN: nedeni bilinmeyen ağır iç sıkıntı UTKU: Zafer ÇAKIN: Yıldırım, şimşek GÖRKLÜ: Seçkin güzel, gökçül güzellik |