YüzleşmemSeni en sevdiğin renkten türettim Ne kadar benziyordun kendi sesine Buzlu camların arkasında yüzü de sen Soluğunu duyuyorum nehrim Çözüldükce doluyorsun içime Beni bir tanrının yalnızlığına bırakma Ki gölgesine bırakayım ömrümü Sargılar içinde yitik bir zaman yokluğun Eski bir masaldan çıkar As kalbinin mihrabına yüzümü Bir hüzün daha buldum kendime Yağmura asılmış gece fenerleri En ıssız yerinde susuyor kadın Kendimle konuştuğum şu günlerde Yitik bir yalnızlık gece sesleri Uzun susmalarda yazılıyor hüznün tarihi Antik düşlerde çalınıyor el yazmalarım Bir şiir kendi dilinde seni imgeliyor Akşamdan suya düşen ay Üstüne örttüğüm karanfil oluyor -- C/D lila |
Yağmura asılmış gece fenerleri
En ıssız yerinde susuyor kadın
Kendimle konuştuğum şu günlerde
Yitik bir yalnızlık gece sesleri
Uzun susmalarda yazılıyor hüznün tarihi
Antik düşlerde çalınıyor el yazmalarım
Bir şiir kendi dilinde seni imgeliyor
Akşamdan suya düşen ay
Üstüne örttüğüm karanfil oluyor
tebriklerimle şair