Biraz Ölüm IV
adınla başlamanın başladığı yerde
uzanıp görklü bir ölüme selam selam sana ey ölümü öldüren biliyoruz o üç geceyi bizi bir ağıdın terkisine koyup dünyaya saldığın o ilk gece elmaydı bütün suçumuz dişlerimiz bahane ama hala havva anne bir uçurumun kıyısındaydık o ikinci gecede hamurkarlar tanrı karar biz dişlerimiz elma kamaşmasında sabırsızlıkla beklerdik karanlığı bize bir ışıkla seslendin o gece yıkıldı direkler söndü ateşler bize siyah yakışmaz artık üçüncü geceydi dün gibiydi gün gibi kovuklar konuğuna seslendiğinde içimizde kalmış bütün tanrılar köklerinden soyunup bir lağım gibi akarken tarihe bize yaşamak sundun ve bize öldüremediğimiz ölüm biz gözlerimizde bütün halde bulutlar yaşsız yastıksız kahverengisizdik uzaktık uzadık gittik hicranın karanlık ko(r) kusuna doğru biz bir ölmek sonucuyuz sen bir hayatın hay’ı bize gösterdin işte geceyi yıldızları ve ikiye bölünmüş ayı @.. 15 kasım 2013 Şükrü Özmen |