BİR KÖY..YÂDÎGAR KALAN Köyüm cana can katan Ömür çağLayıp çoşan Zamanı etme ziyan DoLdur küpü kırmadan. TozLu yoLLarda koşan ÇoçukLuğum açıkan Bacadan tüten duman GözLeme mis gibi kokan. ELi çıkmaz hamurdan Yuvaya Lezzet katan Sevgidir eLden tutan Başta taç ANA suLtan. Börek sıcak fırından Yanında bir tas ayran Hasret bağrımda yanan İnsan göçer doymadan. Ana yüreği hazan Umut yazdan kar kışdan Baba miras bırakan EvLat yâdigar kaLan. Fırtına ayaz kıştan Sımsıcak yuva taLan Kanadı kırık kuştan Çerçöp geriye kaLan. Ahh arkam zaLim vuran Bozma bozuLur yuvan Derde derman arayan Şifa buLmaz kaLp kıran. HaneLer oLdu viran Dava havadan sudan Gitti murat aLmadan Bir yaprak düştü daLdan. Kuş daLdan daLa uçan Nehir çağLayıp coşan Atsa çığLık yok duyan Bir saL gözden kayboLan. HayaL uzaktan bakan NeyLersin dünya yaLan Ana baba atadan Bir köy yâdigar kaLan. iLhan eroL |