B*KLU CİBİK KUŞUBOKLU CİBİK KUŞU Ağacın edası Dalların sadası Rüzgârın nidası Güneşin ziyası Boklu cibik kuşu Veee dee anası. Babam anlatırdı Geldikçe sırası. İşin mübâlağası Fakirliğin yarası. Bir zamanlarlar Kanadı kırık kuştu Çoçukluğumun tasası Şimdi bize düştü hikaye etme sırası Var mı yok mu Bilmem..bu işin Kanunu yasası. Rahmetli dedem Erenlerden.. derdi: Sorma çok neden. Anamız babamız Bize tahsis edilen Beden vatanımız. Hasım.. akraba.. Toprak altında Yatanımız. Çok lâf keder Bu kadarı fasıl. Velhasıl yeter. Gün çuvala girmeden Masal..sürç-ü lisan; hikâye, kaldığı yerden devam eder. : ; Dalların gıcırtısına Yaprakların hışırtısına karışan cıvıl cıvıl sesler. Göz kamaştıran tüyler. Seven sevdiğini Gönülden özler. Kifayetsiz sözler. An’lar Gafil avlar Aydınlık ya da Karanlık yanlar. ! Benliğimiz.. Bizi ele veren Bencilliğimiz. Boklu cibik kuşu Bir anasına.. bir kendine Baktı, baktı.. Hayran kaldı. Ya Rabbi.. Bu ne güzelikti. Aslında bahşedilen özellikti. Çok sevindi Cıvıl cıvıl anasına Seslendi.. Ana gıı Biz ne güzeliz. Yer içer.. Daldan dala konar..Keyfeder Şarkılar söyleriz. Her şeyimiz pek bi tamam da ...eksiğimiz gediğimiz. aahh şu b*klu yerimiz. cibir cibir.. güzelim tüylerimiz. Tevazu ne güzel. Kibir.. cibir cibir. Görmek gerekir Eksik fazla nedir. Hadi onlar Kuş beyinli. Ya biz.. Giyimli kuşamlı Aklımız fikrimiz Cibir cibir her bir yerimiz.. amma velâkin, Yerinde keyfimiz. Hatalarımız.. Kusurlarımız Bencilliğimiz.. Görmezden geldiğimiz. Temsil-i Hikâyemiz, Boklu cibik kuşu ile anası tertemiz. ilhan erol |
Hz. Süleymanın dile gelen kuşu olmasın...
Kalemine sağlık muhteviyatı güzeldi şiirin