Karayazı...
Düşlerimden çıkıp git,bırak huzur bulayım
Yetmedi mi bu kahır çektirdiğin bu sızı? Deşme yaramı felek bugünü unutmadım Gönlümü yaralayıp o giden vefasızı. Benim en kara günüm onunsa bayramıydı Yüreğimi kahreden ayrılık akşamıydı Kemanların çaldığı bir hicran hüzzamıydı Unutmadım kalpsizi gönlü doymaz arsızı. Ömrümce tatmadığım acıları tattırdı Duygularımı aldı üç kuruşa sattırdı Umutlarımı çaldı aşktan nefret ettirdi Kararttı tüm dünyamı zalim gönül hırsızı. Her sene takvimdeki o günü silmişim ben İnsafsız olma felek hatırlatma bir de sen Perişan bir haldeyim bitmiş gibiyim ruhen Ağlayan gözlerimin beyazı kan kırmızı. Geçip giden seneler çare şifa olmuyor Gülmek istese yüzüm yalnız sefa olmuyor Anladım ki her kalpte sevgi vefa olmuyor Kalbimin feryadını dinle çoban yıldızı. Ne yapsam ne etsem de yaşandı unutulmaz Dertli olmuş bu gönül dertleri avutulmaz Benim bu çektiklerim herkesle bir tutulmaz Kaderime yazılmış böyle bir karayazı. Şair:İsmail Kurt 10.02.2014 |
Benim bu çektiklerim herkesle bir tutulmaz
Kaderime yazılmış böyle bir karayazı.
Ne yapsak da faydasız, değil mi başa geliyor..
Siteminde haklıydı sevdalısı..Anlamak istemeyen anlamamış besbelli..
Kutlarım yürekten hocam, saygılarımla..