Güz Rüzgarlarına Düşen Yalnızlıklar
Çetindir güz rüzgarları eser deli,deli.
Renga renk bahar-yazların yokdur artık. Kuruyan yeşil yapraklar sararıp düşerken, Dört bir yanını sarar melankoli. Hasretin girdabın da bulursun kendini. Yağan yağmurla başlar hüznün sesi. Kirpiklerin den düşer damlalar. Buğulu camdan bakarken dışarıya, Gördüğün ıssız izbe sokaklar, Sahipsiz kedilerdir sokağın efendisi. Hazan; mevsimlerden sonbahar. Bir gariplik çöker içine, Yüreğine dokunmak istersin birilerinin. Ayrılık busesidir hanene yazılan, Tutmak isterken sıcak bir eli. Yoldaş ararsın kendine yarenleşmek için. Bulamazsın görmek istediğin can dediklerini. Güz rüzgarların da uzağına düşmüşündür, Karabulutlar örter örselenmiş yüreğini. Yalnızlık sarar bütün benliğini. ___DeNiZ-55,(Nuray Çakmak)_Kasım-2013__ |
Tutmak isterken sıcak bir eli.
Yüreğine sağlık......