hamuş olmak
Yazıyorum sonu nereye varacak bilmiyorum...
’Belki bir harf kanatlanıp konacak avuçlarına.’ Anlayacaksın bir harften bile tanıyacaksın yazanın ben olduğumu Aşk, ’hamuş’ olmaktır derler bir kere ’elif’ gibi sevmek için bin kere ’vav’ gibi hamuş olmalı insan zira hamuş olmak beklemektir, sabretmektir sevgili Kaçmak yada unutmaya çalışmak değil ki haksızlıkların arkasına sığınmaktır acizlik olan Evet acizim hemde hiçlik derecesindedir aczim Ama haksızlıkların arkasına sığınmaktan değil acizliğim Zira seni kırmak yada incitmektir beni aciz kılan İçimde kendime karşı kocaman ’ah’lar biriktirdim Bir parçası dahi gökyüzüne sığmayacak bir ’Ah’ kelimelere nasıl sığar? Ah etsem kor ateş olup saldırır bana. Yine en güzeli hamuş olmak sevgili Zira tüm yollar ukbay-ı sonsuzluğa Ve ben o yolların durdurak bilmeyen yolcusu... |