Nâlân-ı Âşk
Ey!Gülistandan kopup gelen leb-i sükkerim,
Gönlümü hapseden nev-bâhârım. Sayende oldum aşkta a’lem. Aşk yolunda yürümekten koptu pâyem. Buharlaştı eşk-i hûn-âlûdum. Çok geçmeden geldi bir peyâm; Olmuş âbhizim bir surh sehâb, Kızıllıkta geçemezmiş onu âb-ı târâb. Dehr-i âşkta hünkârdır benim kederim. Kılıçtır ona serzenişim, Hançerdir özlemim, Daha da güç verir firkâtim. Yetmedi mi çektirdiğin ezâ? Bu kadarı çok fazla bir kula. Elbet benim de hakkım sefâ, Hz.Eyyûb değilim zira. |