İlahe Ayzıt
Tanır herkes düşlerimdeki periyi,
Dökülür endamından inci. Gecenin karanlığı gizlediğinde Güneş’i, Onun mest eden nuru aydınlatır alemi. Cümle dilberlerin şahı birdir, O da her dem gönlümü incitendir. Tattırır güzelliğiyle bana elemi, Ve kokusuyla gülistana çevirir alemi. Bu güzeli yoktur gören. Lakin bilir bütün cihan. Kah Leyla kah Şirin olur ismi, İndiğinde yere,velveleler sarar alemi. Bahsedilen güzel herkesin efendisi, Yüce ilahe Ayzıt. Güzel dudağından çıkan bir emri, Kafidir yerle bir etmeye alemi. |