Ben...kendimde değilim ben, kapana takılmış umutlar bana yabancı can çekişiyor hayat bayatlamış durumlar sakıncalı kalk gidelim diyor gömülen zamanın kahrı bugünden tezi yok diyarsız yarınlara bizi dizmeden yokluklara ipim zaten boynumda ha bugün ha yarın keyfini çatanlar çatsın benim sanki umrumda güzel günlerin şansına muhtaçlığın dışında ihtiyaç aç olsun olmasın acab benim neyime? kursağımda kalınca aşk sevdalara atılmış gibi kıymık özlemlerin bir ertesi belki sırada hasretin kurtuluşuna aday ben yutarken bulutları durmuş sanki nùfusun sancısı göğsüm ağrıyor gözler yaşlı doluya tutulan zaman limansızlığın çaresizliğinde kayıp benim gibi ben ben değilim artık... (Berlin,07.02.2014) Talat Özgen |