Hoşgeldiniz şiir deryasına.. Paylaşımlar yeni lakin kalem kavi besbelli.

Şiir; yürek sesidir ve kişinin kendini en iyi ifade ettiği yazı türüdür, emektir.
Anlatılamayan duyguların kelimelere dökülmüş en gerçek halidir.

Fazıl Hüsnü Dağlarca'nın dediği gibi;
''şiir bir yaşama biçimi değildir. bütün yaşamlar şiirin bir biçimidir.''

Kişinin kendine uygulayabileceği en büyük işkencelerden biridir iç-hesaplaşma. Belki de bu yüzden çoğunun yapamadığı, yapmaktan kaçtığıdır!

Düşünürsün! Düşlersin. Düşündükçe sorgu bitmez, cevap bitmez, savunmaysa hiç olmamıştır... En çok sen suçlarsın, en çok sen acıtırsın kendini...

Öğrendiğini sanırsın, şaşırtır hayat-içindekiler. Öğretirsin bazen, bazen öğrettiğini sanırsın.. Yanılırsın... Bazen; korkarsın daha da ötesinden. Bulursun kendince bir sebep. Sığınırsın o sebep-nedene.

Yüklersin martı kanadına tüm yaşan(ma)mışlıkları, ödedim bedeli dersiniz ama kalbinizde kalan tırnak izlerini kerpetenle çekip atamazsın... Hesap biter, suçluluk yahut sorgular olduğu yerde; hiç eksilmeyerek öylece kalır...

Okumak keyifti.

Ve...
Şiir sahibinden çıktıktan sonra okuyucunundur düşüncesiyle;
Dikkatinizden kaçtığını düşündüğüm birkaç minik kelime hatasını 'Şiir'e gölge düşmemesi adına dikkatinize sunmadan geçemeyeceğim. Darılıp-kırılmayacağınız ümidiyle!

üzerindeki sisse aldırmadan // sisse = sise
kalbinn atışı // kalbinn = kalbin
gagasını göğei // göğei = göğe
cennet öğrenmektir mükemmeliktir // mükemmeliktir = mükemmelliktir
kendi zinricini // zincirini
olmalı.

Bir okur g-özüyle;
Şiir bütününde kullanılan 'bir' sözü bunca fazla kullanılmayıp azaltılmış olsa cümleyi-manayı düşürmezmiş.

Misal:
sevda ya azatlık getirir heybesinde
yahut bir esaret

denilmiş.

sevda ya azatlık getirir heybesinde
yahut esaret

gibi.. vb. gibi...

Nice şiirlerinizde, şiirlerin güzelliğinde buluşulması dileğiyle...




sera. tarafından 2/7/2014 5:43:13 PM zamanında düzenlenmiştir.