duyguları kaynattın gözlerin gözlerimde içime hicran ateşini sokarken söyleseydin hiç mi hiç çıkmazdım ki karşına bak işte eserini gör ve tanı nedenleri ben ederken nede kalınmış ensen
naçar kaldım o şuh lebinin ısısına uçarı bir yürekte benim ne işim vardı koşturup dururken taş gibi düştüm sağa sola enginine düşüreceğine atsaydın ya yüreğine kör kütük sarhoş etmeseydi iblis yeminimin yolun da güneş yol gösterirdi mecburen kuşların kanatlarının rüzgarın da serinlerdi gönüller paklardım pas yüreğimi dalına tutunmak için
açsaydın kollarını hicran yaralarım depreştiğinde sığınırdım el yordamı köhne yoğrulmuş duygularla oysa ki yürek izin hep faniliğin salyaların da körpe anlara moruk kokulu bir el değerdi avuçların da çırpınırdı ar ve namus rüzgarı kulaklarımı donduran çığlıklar dans ederdi gök ve yer arası kapalı geçitlere sıkışıp da gitti hülyalar
ne ocaklar yakıldı bir anlık dem için bir bilsen kattan kata koştu ölü yatırımlar içinde barındırdığı kepazelik sokaklara lamba oldu arsızlığın geride ne bıraktı ki toplansın genlerimiz bile şişe ve şişe çalındı acındırdı sözler ve hançerli gönlüm kış uykusunda kaldı yağamayan hikmet misali kuruyup çatladı değerler
gönlüm kestiremiyor yol ve yordamın hesabını artık derman vermiyor ömrümün boş mazisi geleceğe içimde uyanan tüm ümitlerim de birden bire söndü ne işe yararım ki ıraklara sal beni yüklenip de yüreğime daha da derine girme yaratılışta melek yaşamda bahtımıza iblis üşüştü
kan deryası girdi tüm yürekleri parça parça oyarak imiği kesildi gelincik başlımın toprağı yeşerten teriyle içimize girdi sülükler vampir gibi ırmak ırmak emerler cendereye düşen gönül ne yapsın içime yerleşmiş bir kere cahillik bombası kardeş arıyorum bulamıyorum köşe başını tutmuş dönmeler kala kaldık ortada yaratan bile dönüp bakmıyor
çıkar düşkünü et pazarları gökdelen kaldırır zampara uçkurlar hep dizim dizim dizilir uslanmaya gönlü olmayan aç nefsinle kalasın ortada gurur ve kibir denilen illet zira ben Yusuf’u özledim ruhumun tımar isteyen yönüyle hayasızlığın çizmesi taşmadan dönmek için geriye çekip koparsın içimde ki kötülükleri
Ya Resulüm! “BİR” e deki ağartsın içimi dışımı varayım alın açık gönlü pak Allah’a sundum içimin alazını dışımı halas ederek hey ki hey can içinden can alan şu fani dünyan nefsim toz duman edip bıraktın bizi ortada ben akıllı mıydım deli miydim kaynarken içimde günahın kazanı acep onun közünü parlatacak odun da ben miyim?
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
duyguları kaynattın gözlerin gözlerimde içime hicran ateşini sokarken söyleseydin hiç mi hiç çıkmazdım ki karşına bak işte eserini gör ve tanı nedenleri ben ederken nede kalınmış ensen
naçar kaldım o şuh lebinin ısısına uçarı bir yürekte benim ne işim vardı koşturup dururken taş gibi düştüm sağa sola enginine düşüreceğine atsaydın ya yüreğine kör kütük sarhoş etmeseydi iblis yeminimin yolun da güneş yol gösterirdi mecburen kuşların kanatlarının rüzgarın da serinlerdi gönüller paklardım pas yüreğimi dalına tutunmak için
açsaydın kollarını hicran yaralarım depreştiğinde sığınırdım el yordamı köhne yoğrulmuş duygularla oysa ki yürek izin hep faniliğin salyaların da körpe anlara moruk kokulu bir el değerdi avuçların da çırpınırdı ar ve namus rüzgarı kulaklarımı donduran çığlıklar dans ederdi gök ve yer arası kapalı geçitlere sıkışıp da gitti hülyalar
ne ocaklar yakıldı bir anlık dem için bir bilsen kattan kata koştu ölü yatırımlar içinde barındırdığı kepazelik sokaklara lamba oldu arsızlığın geride ne bıraktı ki toplansın genlerimiz bile şişe ve şişe çalındı acındırdı sözler ve hançerli gönlüm kış uykusunda kaldı yağamayan hikmet misali kuruyup çatladı değerler
gönlüm kestiremiyor yol ve yordamın hesabını artık derman vermiyor ömrümün boş mazisi geleceğe içimde uyanan tüm ümitlerim de birden bire söndü ne işe yararım ki ıraklara sal beni yüklenip de yüreğime daha da derine girme yaratılışta melek yaşamda bahtımıza iblis üşüştü
kan deryası girdi tüm yürekleri parça parça oyarak imiği kesildi gelincik başlımın toprağı yeşerten teriyle içimize girdi sülükler vampir gibi ırmak ırmak emerler cendereye düşen gönül ne yapsın içime yerleşmiş bir kere cahillik bombası kardeş arıyorum bulamıyorum köşe başını tutmuş dönmeler kala kaldık ortada yaratan bile dönüp bakmıyor
çıkar düşkünü et pazarları gökdelen kaldırır zampara uçkurlar hep dizim dizim dizilir uslanmaya gönlü olmayan aç nefsinle kalasın ortada gurur ve kibir denilen illet zira ben Yusuf’u özledim ruhumun tımar isteyen yönüyle hayasızlığın çizmesi taşmadan dönmek için geriye çekip koparsın içimde ki kötülükleri
Ya Resulüm! “BİR” e deki ağartsın içimi dışımı varayım alın açık gönlü pak Allah’a sundum içimin alazını dışımı halas ederek hey ki hey can içinden can alan şu fani dünyan nefsim toz duman edip bıraktın bizi ortada ben akıllı mıydım deli miydim kaynarken içimde günahın kazanı acep onun közünü parlatacak odun da ben miyim?
(03.02.2014) AZAP…
Biraz şikayet biraz sitem, çok güzel yazmış değerli usta kalem, şiirini kutluyorum.Puanım tam.Yunus diyarından selamlar.
Harika bir duygu seli düşmüş mısralara Hayat engebelerle acılarda ve hüsranlarıyla yürümen engebeli bir yol Alnımıza yazılanı yaşamaktan başka çıkar yol yok değerli kalem kutlarım yüreğinizi ve kalemi Hoşça kalın
İki dünya arasında bazen gidip gelirim.Neden geldik neden gidiyoruz.Yaratılmamızın var bir sebeb-i hikmeti.YARADAN hiç bir varlığı nedensiz yaratmamış.Bu yalancı dünyada, var hepsinin bir görevi.Nefs denen uyur yılan ..Kim uyarsa ona sonu felaket demektir.Vicdan aynası kırık olanlardan uzak tutsun MEVLAM bizi hocam.Ömrünüze bereket.BİR'e emanet olun .Sevgiyle kalın.
Ya Resulüm! “BİR” e deki ağartsın içimi dışımı varayım alın açık gönlü pak Allah’a sundum içimin alazını dışımı halas ederek hey ki hey can içinden can alan şu fani dünyan nefsim toz duman edip bıraktın bizi ortada ben akıllı mıydım deli miydim kaynarken içimde günahın kazanı acep onun közünü parlatacak odun da ben miyim?
(03.02.2014) AZAP…
Sayfanda her zaman şiir okudum hocam Yine mükemmeldi akıcı ve dupduru anlam dolu dizelerdi Kalemin susmasın _____________________________Şiirlerin usta kalemini saygıyla selamlıyorum
Sayın AZAP ; ateşin odunu olur da mı yanarız, ateşe düşer de mi yanarız, ateşe düşene mi yanarız bilemem. Bildiğim bir tek şey ateşin yanacağıdır. Bunu bile bile umursamamazlığımızı kıyamet alameti mi saymak lazım ? Bu ateşten korkmayanlar sivrisinekten koruyan mai gibi ateşten koruyan bir mai mi buldular. Onu da bilemem. Bilmediğim yerde de daha da laf edemem. Tebrik eder saygılar sunar çıkarım. İşin içinde ateş var!!!
Ya Resulüm! “BİR” e deki ağartsın içimi dışımı varayım alın açık gönlü pak Allah’a sundum içimin alazını dışımı halas ederek hey ki hey can içinden can alan şu fani dünyan nefsim toz duman edip bıraktın bizi ortada ben akıllı mıydım deli miydim kaynarken içimde günahın kazanı acep onun közünü parlatacak odun da ben miyim?
Emek verilmiş harika dizeleri okumak çok güzeldi...yüreğe kaleme sağlık olsun üstat saygılarla...
Bugün öncelikle yapılması gereken, Müslümanlar arasında birlik, beraberlik ve kardeşlik ruhunun yeniden hayata geçirilmesidir… Vicdanlı insanlara düşen görev budur.
Ya Resulüm! “BİR” e deki ağartsın içimi dışımı varayım alın açık gönlü pak Allah’a sundum içimin alazını dışımı halas ederek hey ki hey can içinden can alan şu fani dünyan nefsim toz duman edip bıraktın bizi ortada ben akıllı mıydım deli miydim kaynarken içimde günahın kazanı acep onun közünü parlatacak odun da ben miyim?
finalin tarzına eyvallah... yine soluksuz okudum teşekkürler...
kan deryası girdi tüm yürekleri parça parça oyarak imiği kesildi gelincik başlımın toprağı yeşerten teriyle içimize girdi sülükler vampir gibi ırmak ırmak emerler cendereye düşen gönül ne yapsın içime yerleşmiş bir kere cahillik bombası kardeş arıyorum bulamıyorum köşe başını tutmuş dönmeler kala kaldık ortada yaratan bile dönüp bakmıyor
çıkar düşkünü et pazarları gökdelen kaldırır zampara uçkurlar hep dizim dizim dizilir uslanmaya gönlü olmayan aç nefsinle kalasın ortada gurur ve kibir denilen illet zira ben Yusuf’u özledim ruhumun tımar isteyen yönüyle hayasızlığın çizmesi taşmadan dönmek için geriye çekip koparsın içimde ki kötülükleri
Ya Resulüm! “BİR” e deki ağartsın içimi dışımı varayım alın açık gönlü pak Allah’a sundum içimin alazını dışımı halas ederek hey ki hey can içinden can alan şu fani dünyan nefsim toz duman edip bıraktın bizi ortada ben akıllı mıydım deli miydim kaynarken içimde günahın kazanı acep onun közünü parlatacak odun da ben miyim?
Güzel yüreğinizi alkışlıyorum anlamlı dizeleri çok beğendim selamlar...........
Ya Resulüm! “BİR” e deki ağartsın içimi dışımı varayım alın açık gönlü pak Allah’a sundum içimin alazını dışımı halas ederek hey ki hey can içinden can alan şu fani dünyan nefsim toz duman edip bıraktın bizi ortada ben akıllı mıydım deli miydim kaynarken içimde günahın kazanı acep onun közünü parlatacak odun da ben miyim?
Ya Resulüm! “BİR” e deki ağartsın içimi dışımı varayım alın açık gönlü pak Allah’a sundum içimin alazını dışımı halas ederek hey ki hey can içinden can alan şu fani dünyan nefsim toz duman edip bıraktın bizi ortada ben akıllı mıydım deli miydim kaynarken içimde günahın kazanı acep onun közünü parlatacak odun da ben miyim?
Azap hocam kalemin yine enfes dizeleri yazmış çok severek okudum yürekden tebrik ediyorum ve saygılarımı bırakıyorum
Ya Resulüm! “BİR” e deki ağartsın içimi dışımı varayım alın açık gönlü pak Allah’a sundum içimin alazını dışımı halas ederek hey ki hey can içinden can alan şu fani dünyan nefsim toz duman edip bıraktın bizi ortada ben akıllı mıydım deli miydim kaynarken içimde günahın kazanı acep onun közünü parlatacak odun da ben miyim?
Ya Resulüm! “BİR” e deki ağartsın içimi dışımı varayım alın açık gönlü pak Allah’a sundum içimin alazını dışımı halas ederek hey ki hey can içinden can alan şu fani dünyan nefsim toz duman edip bıraktın bizi ortada ben akıllı mıydım deli miydim kaynarken içimde günahın kazanı acep onun közünü parlatacak odun da ben miyim?
harbi şiir.. Usta kaleminiz var olsun her daim. İhlaslı yüreğinize gönlünüze sağlık Ağabey.. selam ve saygılar
Ya Resulüm! “BİR” e deki ağartsın içimi dışımı varayım alın açık gönlü pak Allah’a sundum içimin alazını dışımı halas ederek hey ki hey can içinden can alan şu fani dünyan nefsim toz duman edip bıraktın bizi ortada ben akıllı mıydım deli miydim kaynarken içimde günahın kazanı acep onun közünü parlatacak odun da ben miyim?
güzeldi güzel ötesiydi dizeler harikasınız ah resüüm gelse şimdi diyenlerdenim saygımlasınız
AYSE 09 tarafından 2/3/2014 12:38:32 PM zamanında düzenlenmiştir.
naçar kaldım o şuh lebinin ısısına uçarı bir yürekte benim ne işim vardı koşturup dururken taş gibi düştüm sağa sola enginine düşüreceğine atsaydın ya yüreğine kör kütük sarhoş etmeseydi iblis yeminimin yolun da güneş yol gösterirdi mecburen kuşların kanatlarının rüzgarın da serinlerdi gönüller paklardım pas yüreğimi dalına tutunmak için
açsaydın kollarını hicran yaralarım depreştiğinde sığınırdım el yordamı köhne yoğrulmuş duygularla oysa ki yürek izin hep faniliğin salyaların da körpe anlara moruk kokulu bir el değerdi avuçların da çırpınırdı ar ve namus rüzgarı kulaklarımı donduran çığlıklar dans ederdi gök ve yer arası kapalı geçitlere sıkışıp da gitti hülyalar
üsdat yine güzel kaleminizden bal damlamış sürükleyici çok güzel dizelerinizi beğeni ile seveek hazla okudum tebrik ederim.
duyguları kaynattın gözlerin gözlerimde
içime hicran ateşini sokarken
söyleseydin hiç mi hiç çıkmazdım ki karşına
bak işte eserini gör ve tanı
nedenleri ben ederken nede kalınmış ensen
naçar kaldım o şuh lebinin ısısına
uçarı bir yürekte benim ne işim vardı
koşturup dururken taş gibi düştüm sağa sola
enginine düşüreceğine atsaydın ya yüreğine
kör kütük sarhoş etmeseydi iblis
yeminimin yolun da güneş yol gösterirdi mecburen
kuşların kanatlarının rüzgarın da serinlerdi gönüller
paklardım pas yüreğimi dalına tutunmak için
açsaydın kollarını hicran yaralarım depreştiğinde sığınırdım
el yordamı köhne yoğrulmuş duygularla
oysa ki yürek izin hep faniliğin salyaların da
körpe anlara moruk kokulu bir el değerdi
avuçların da çırpınırdı ar ve namus rüzgarı
kulaklarımı donduran çığlıklar dans ederdi
gök ve yer arası
kapalı geçitlere sıkışıp da gitti hülyalar
ne ocaklar yakıldı bir anlık dem için bir bilsen
kattan kata koştu ölü yatırımlar
içinde barındırdığı kepazelik sokaklara lamba oldu arsızlığın
geride ne bıraktı ki toplansın
genlerimiz bile şişe ve şişe çalındı acındırdı sözler
ve hançerli gönlüm kış uykusunda kaldı
yağamayan hikmet misali kuruyup çatladı değerler
gönlüm kestiremiyor yol ve yordamın hesabını artık
derman vermiyor ömrümün boş mazisi geleceğe
içimde uyanan tüm ümitlerim de birden bire söndü
ne işe yararım ki ıraklara sal beni
yüklenip de yüreğime daha da derine girme
yaratılışta melek yaşamda bahtımıza iblis üşüştü
kan deryası girdi tüm yürekleri parça parça oyarak
imiği kesildi gelincik başlımın toprağı yeşerten teriyle
içimize girdi sülükler vampir gibi ırmak ırmak emerler
cendereye düşen gönül ne yapsın
içime yerleşmiş bir kere cahillik bombası
kardeş arıyorum bulamıyorum köşe başını tutmuş dönmeler
kala kaldık ortada yaratan bile dönüp bakmıyor
çıkar düşkünü et pazarları gökdelen kaldırır
zampara uçkurlar hep dizim dizim dizilir
uslanmaya gönlü olmayan aç nefsinle
kalasın ortada gurur ve kibir denilen illet
zira ben Yusuf’u özledim ruhumun tımar isteyen yönüyle
hayasızlığın çizmesi taşmadan dönmek için geriye
çekip koparsın içimde ki kötülükleri
Ya Resulüm! “BİR” e deki
ağartsın içimi dışımı varayım alın açık gönlü pak
Allah’a sundum içimin alazını dışımı halas ederek
hey ki hey can içinden can alan şu fani dünyan
nefsim toz duman edip bıraktın bizi ortada
ben akıllı mıydım deli miydim
kaynarken içimde günahın kazanı
acep onun közünü parlatacak odun da ben miyim?
(03.02.2014) AZAP…
Biraz şikayet biraz sitem, çok güzel yazmış değerli usta kalem, şiirini kutluyorum.Puanım tam.Yunus diyarından selamlar.