Heyhat ki heyhat be Zekeriya…
mort olan ruhları kutlamak gerek tabi kurtulmuşlarsa
tabutların da kalmıştı kokuları beyin uçkurunun irini sulanmakta avanakça kırsam mı zinciri kırmasam mı? ne oldu şimdi dercesine hadi dön dönebilirsen geriye makam ve malın gitti yaptıkların kaldı sus bari az utanarak zemherinin ayazı çökecek toprağına yalayarak bir şeyler de kalacaktır açıkta Zekeriya .......... sadece gelip geçen zamandıysa boş yaşadın ya sen elenmişlerin de en altına düştün bak ar da kar haya da kar edepsizliğini cüzam gibi yaydın ya mutlak olana giderken bak düşüyorsun tepe üstü de çakılma bari her an esrik bir gönül düşüyor dibi kırık bardaktan darmadağın olmuş bu ortamlardan sitemkar ruhların göremediği şükrün elinde esir varlığın hep isyan etmişti kibirler de kendi özüne bile küs kaldın ya kardeş kardeşi keser oldu Müslümanlar be Zekeriya tüm yaşamı sermiş işte cerrah önüne sen görmesen de .......... acar bir hükmün eşiğinde kaldı mı şimdi emelin pişmanlıklara düşürdün hayatının baharını bin bir kırbacın iştahı kabarıyorken bir anda ay yüzün dönüyor yine öz karanlığa son pişmanlıklar taşıp düşerken aklın terazisinden öyle üzgünüm ki ben ruhum titriyor korkudan son bir umut istese bile gönül bir anlık veda kaçıp gitti ellerimden veda edişin hak hukuku da koymaz ki uzansın eller işte bak ben bile kapatamıyorum o açık giden göz kapaklarını be Zekeriya ……… hakkın kılıcı keskin olur bilirsin çıkınca kınından ağıt ağıt yüreğim parçalanışlarda hiç düşündün mü aklım neredeydi diye duymadın düşünmedin anlamadın da aldırış bile etmedin neden ki yönün hiç kıbleye dönmedi be Zekeriya .......... nefesin de yetmiyor feryada şipşak da küsüyorsun ne fayda eder ki küsmek sarsan bile çare olmaz ki yarana bari bir anla gör işte geçmiş neden bu kadar önemli her emeğin bir bedeli mutlak vardır boşuna aranma ne ektin ki de ne biçeceksin yaklaşamazsın bile huzura kul hakkın da çözülüyorsun bense bir yürek dağı altın da ezilip bitiyorum be Zekeriya ........ desen ki Ya Rab! İşte sana geldim ve hiçbir zaman senin hikmetinden şüphe de etmedim sen affedicisin ve affetmeyi de çok seversin tut bu garibi çekme özünü benden bilerek cehennem ne ki yeter ki sen beni atma dinden de bari el pençe durup boyun eğerek be Zekeriya ……… o anda çıksın işte ağzından bir dua yer gök Allah aşkına sığındım resulün şefaatine bir nebze de olsa iyiliğim varsa çıksın binlerce katına olsun affın şu ömrümde ki son damla günah ve günahkârlar her nedense hep karanlığa koşar be Zekeriya beni de asla onlarla bir etme .......... sen geçmişin günahlarını taşıyorsun ya üstünde ben de geliyorum arkandan ağır aksak ya bir ömrü taşıyorum korkarak günahı atıp sevabı giymek isterken üstüme içim de isyan zar ağlıyor be Zekeriya kör beyinlere ettiğimiz o hizmetler var ya hayatımızı kararttık da bari düşmeyelim ateşlerin içine… (04.02.2014) AZAP… |
Değerli üstadımı engin yüreğini kutluyorum saygılar sunuyorum...